θαρρώ στην πλάτη μου πως κουβαλώ σταυρό,
γεμάτο ακάνθους και λάσπες μονοπάτι
μα Θεέ μου μόνο, αν το διαβώ θα λυτρωθώ.
μόνος μου επέλεξα όμως να τις τραβώ,
μονάχος μου έπλεξα αγκάθινο στεφάνι
και διόλου δεν με νοιάζει, που αιμορραγώ.
την ευτυχία μου εκεί αναζητώ,
είναι όταν… φίλοι και γνωστοί με ταπεινώσουν
όταν ξαπλώσω κι εγώ πάνω στον σταυρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου