Μάνα μου Ελλάς

Ντία Κόμβου

Ανήκω σε εκείνο το κλάσμα του χρόνου

που χέρια κομμένα ληστεύουν το μέλλον

παλεύει το πριν του αιώνιου φθόνου

κι εσύ με κοιτάς με το ύφος αγγέλων.

Χαμένο στο μπλε το λευκό σου δακρύζει

το δάκρυ μια θάλασσα καίει ναούς σου

παιδιά ναυαγοί του πελάγους που αφρίζει

σα μάνα κατάρας να θάβεις τους γιους σου.

Αρχαίοι Θεοί που πεθάναν στη μάχη

αχίλλειος πτέρνα βαμμένη με αίμα

παιδί σου κι εγώ σου χτυπάω τη ράχη

μητέρα Ελλάς μη μου κλέβεις το βλέμμα.