Κείμενο

Το ποιητικό καφενείο, δραστηριοποιείται στα πλαίσια της ποίησης της Διεθνούς Ακαδημίας Τέχνης που στεγάζεται στον Πολυχώρο Τέχνης του Ωδείου Φουντούλη. Το τμήμα ποίησης, διοργανώνει έναν κύκλο συναντήσεων ποιητών και φίλων της ποίησης με τίτλο: ΄΄Ποιητικό Καφενείο΄΄. Οι συναντήσεις γίνονται κάθε Πέμπτη στις 8 μμ, σε μια φιλική ατμόσφαιρα στον Πολυχώρο Τέχνης ( Αντωνοπούλου 17, Βόλος), με είσοδο ελεύθερη. Στο πρόγραμμα του Ποιητικού Καφενείου και γενικότερα του τμήματος ποίησης περιλαμβάνονται: - Συζητήσεις σε θέματα ποίησης, ( τέχνες, είδη, στιχουργικές μορφές κ.α) - Αφιερώματα σε παλιούς και νέους ποιητές - Παρουσιάσεις ποιητικών συλλογών - Μελοποιημένη ποίηση καθώς και άλλες ακόμη δραστηριότητες.

Τις συζητήσεις και τις εκδηλώσεις συντονίζει ο ποιητής Κυριάκος Κυτούδης, καθηγητής του Τμήματος Ποίησης του Πολυχώρου Τέχνης και της International Art Academy. « Στα πλαίσια του Ποιητικού Καφενείου, γίνεται και δημιουργική γραφή στην ποίηση με ένα θέμα…. και πολλές εκδοχές. Αυτά τα ποιήματα είναι που παρουσιάζονται σ’ αυτόν τον ιστότοπο, όπως και άλλες ακόμη δραστηριότητες του τμήματος ποίησης.

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Η επιτυχία στο τέλος της διαδρομής

                 Παναγιώτης Λάκκας
                      σε δακτυλικό μέτρο

Κρίνεις το τέλος αν ζήσει ως όνειρο, ποίησης αρχή
κρίνεις την άπνοια θανάτου ως τέλος, μετράς μ' ενοχή
κρίνεις, ορίζεις και πράττεις ως Άτλαντας δείκτης ανθρώπου
κρίνεις αιρέσεις θρησκείας και νόμους, ως νέος προφήτης.

Είσαι στο τώρα κριτής, χαμηλά οραματίζεσαι μόνος,
χάνεις το σώμα ταπείνωσης, ράβεις ρομφαία του εγώ
ένας δυνάστης ψυχής στο βωμό της ματαιότητας, πόνος
έντονος πάντα βαθαίνει τις ρίζες του μέσα στο σώμα.

Σύμβολα κείμενα, σκόρπιες ιδέες να κοιτάς πως θα φλέγονται
πάγωσε τώρα το βλέμμα σου και πυρετό αναβλύζει
τούτη η οδός μαρτυρίου ιερή αποκαλέσθει παράδοση
μόνη στιγμή σου η επάνοδος, ζητάς λαμβάνεις το νάμα.

Στάζει σταγόνες ανάστασης, ζεις μες το τώρα το πάντα
τέλος υπάρχει μονάχα αν βήμα δοθείς στο πορνείο
δίχως θεό επιστάτη και πράξεις τυφλός εγωπλάστης
Σήκω στ' αλώνι ν' αλέσεις τα πάθη, ματώνει ο καρπός.

Αίμα δακρύων παιδί μου ανέτειλε, πόθος θανάτου
νέκρωση ζώσας πληγής και ψηλάφηση πίστης δικαίου
ύμνος επίδοξος και επιτυχίας επίλογος ραίνει το νου
μην κοιμηθείς, μα ποτέ...με το λίγο που πρόσφερε έπος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου