Γιατί

                        Bαγγέλης Γουργουλιάνης


Εις το όνομα του πατρός και του της θήλυς πνεύμα...

είπες πως, δεν το έκανες εσύ είπαν πως, εσύ τους το είπες.

Εις το όνομα της λογικής και της του άρεν  μυαλό...

είπες πως, δεν ανήκεις εκεί ψηλά είπαν πως,

ήθελες τον ουρανό να λάμψει μαύρος.

Μα γιατί αρνείσε  την ομορφιά και τον εγωισμό σου.

Εσύ διάβηκες στο σκοτάδι σ’ αυτά τα μονοπάτια

εσύ διάβηκες την λάθος πόρτα, μα γιατί το αρνείσε...

Εις το όνομα της θρησκείας και της των παιδιών ανθρώπους...

είπες πως, ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει είπαν πως,

θα σε κάνουν να μην ξέρεις τι και ποιος είσαι.

Εις το όνομα της σοφίας και της την γενέτειρας γνώση...

είπες πως, η θάλασσα αίμα δεν γίνεται είπαν πως,

ν’ αρνείσε ότι δεν καταλαβαίνεις, παρά μόνο ότι σου δείχνουν.

Μα γιατί αρνείσε την ελπίδα και την δύναμη που μέσα σου έχεις.

Εσύ θέλησες ένα τίποτα να είσαι.

Εσύ θέλησες στην άρνηση και στης απραξίας τον βυθό να μένεις.

Μα γιατί το αρνείσε....

Εις το όνομα του σύμπαντος και του πατέρα αυτού δημιουργό...

είπες πως, δεν πιστεύεις σε Θεούς είπαν πως,

είμαστε μόνοι τελικά και οι καλοί είναι οι εχθροί μας.

Εις το όνομα της δημιουργίας και της των αγγέλων Θεών...

είπες πως, γιος Θεού δεν είσαι είπαν πως,

σαν ζώο γεννήθηκες κι απ’ αυτό εξελίχθηκες.

Μα γιατί αρνείσε το φως της αλήθειας και τον σπόρο σου.

Εσύ επέλεξες, ποτέ  σου να μην μάθεις.

Εσύ επέλεξες  τον Θεό, ποτέ σου να μην φτάσεις.

Μα γιατί το αρνείσε...