Κοσμάς Αθανασιάδης
Ο
κόσμος που δεν έζησα ακόμα
διάχυτος θα’ ναι με φως
από τις ηλιαχτίδες
μια ευφορία ψυχική θα
φέρει με ελπίδες
χαρά να δώσει σε αυτούς
που τώρα υποφέρουν.
Ο κόσμος που δεν έζησα
ακόμα
δεν θα ‘χει μελαγχολικές
ψιχάλες και φουρτούνες
και στις καρδιές τις
παιδικές, θ’ ανθίζουν παπαρούνες
με θέληση και όνειρα ν’ αλλάξουν
τη ζωή τους.
Ο κόσμος που δεν έζησα
ακόμα
δεν θα ‘χει πλέον
μοναξιά και πρόσωπα θλιμμένα
αγγέλων θα ‘χει μια
αγκαλιά και άνθη αγιασμένα
μύρο να ρέει στην ψυχή,
από αιώνια πηγή.
Ο κόσμος που δεν έζησα
ακόμα
θα έχει έναστρο ουρανό,
μ’ ολόγιομα φεγγάρια
ευχές παιδιών θα
πλέκονται θα γίνονται στιχάρια
και ύμνους πια αρμονικούς,
η πλάση θα γεμίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου