Βαγγέλης Γουργουλιάνης
Σάν γεννηθείς σ’ αετοφωλιά
απόμακρη
και σαν θεριέψεις στου χρόνου τούτου το κοφίνι,
άλλα τρανά θεριά κι απάτητα λημέρια
θα καρτερούν εσένα στης λευτεριάς το διάβα.
Σαν γευτείς
λογιώ λογιών της λιχουδιές
της ζωής ετούτης και ξεμακρύνεις στα ψηλά
όλα μικρά κι αζήλευτα θα σου φαντάζουν...
κι αν περιμένουν κάπου να φανείς,
δεν θα ‘χεις λόγο να γυρίσεις,
ολάκερη τη γη αγκάλιασε και μην κοιτάξεις πίσω,
μικρά πια θα ‘ναι τα βουνά, μικρά και τα
λαγκάδια
μικρές πια και οι μάντρες, για τα δικά σου
μάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου